Gözlerime bakıp beni görenleri gördüğümde boşalıveriyor ruhumdan kalbime damlalar.
Her gözlerime bakan beni görmüyor, tıpkı camdaki yansımayı görüp camın ardındaki görüntüyü görmemek gibi… Bazılarına bakarız ve yansımaları görürüz işte burada başlar kırgınlıklarımız, aldanmalarımız. Kimisi de siz ve siz kokan bir şeyle eser miktarda karşılaştığında kükreyiverir. İnsan şaşırır, ne oluyoruz ya der. Meğerse bana bakarken beni teğet geçip yansımasını görmüş. Hırçınlığı da bana değil kendisineymiş. Bize kükreyenlere biraz da böyle bakalım.
Her gözlerime bakan beni görmüyor, tıpkı camdaki yansımayı görüp camın ardındaki görüntüyü görmemek gibi… Bazılarına bakarız ve yansımaları görürüz işte burada başlar kırgınlıklarımız, aldanmalarımız. Kimisi de siz ve siz kokan bir şeyle eser miktarda karşılaştığında kükreyiverir. İnsan şaşırır, ne oluyoruz ya der. Meğerse bana bakarken beni teğet geçip yansımasını görmüş. Hırçınlığı da bana değil kendisineymiş. Bize kükreyenlere biraz da böyle bakalım.
Bir de kırgınlıklarımı, kızgınlıklarımı düşündüm. Ben ne gördüm de bam telimin akordu bozuldu? Benim kavgam yansımayla mı yoksa görüntüyle mi? Verdiğim cevap ölçüsünde vicdan mahkemesinde bir hükme tabii tutulacağım. Yürüdüğümüz yola ve değerlerimize çemkirip karşımızda her geçen gün daha fazla pisliğe gömülenlerin hiddetini şimdi anlıyorum. Çünkü bu insanlar bize baktıklarında kendilerini görüp yol alıyorlar. Şayet biz de bizi görebilselerdi belki de aynı yolun yolcusu olup ayrılış noktalarında dirilecektik. Bizde özümüz ile muhatap olanlarla kalplerimiz arasında bir köprü kurulur. Ya da özünü gördüklerimizle kalplerimiz mıhlanmıştır.
O insanlara ve yaşattıklarına... Başka nasıl açıklanır ki bir yazarın, bir şairin, bir dostun ve de bunlardan öte olanların bizi bu asrın enkazlarına rağmen doğrultması? Görüntüyü görebilmek için basiret, irfan, vicdan ve en önemlisi de insan olmak gerek. Umudum var, biliyorum cam da kırılacak ve yansımalar gidecek. Görüntüler ile yüzleşme zamanı da gelecek.
Şuna da değinmek gerekiyor! Görüntüyü saklayıp yansımayı göstermeyi meslek edinen iki yüzlü aynalar var. Kendilerindeki pisliği saklayıp gül bahçelerine dadananlar var. Hani şu çokça ümitvar olduğumuz ama neticede fos çıkanlar... İşte bunlar tam o cinsten. Tıpkı aziz vatanımda terörle gencecik masum vatan evlatlarının gönüllerini bulandıranlar gibi. O aynalarda kırılacak hem de binbir parça olacak şekilde. Bakarken gözden görebilenlere, yansımaya takılmayıp gönüle inebilenlere selam olsun. Rabbim yolumuzu hakikati eylesin.
O insanlara ve yaşattıklarına... Başka nasıl açıklanır ki bir yazarın, bir şairin, bir dostun ve de bunlardan öte olanların bizi bu asrın enkazlarına rağmen doğrultması? Görüntüyü görebilmek için basiret, irfan, vicdan ve en önemlisi de insan olmak gerek. Umudum var, biliyorum cam da kırılacak ve yansımalar gidecek. Görüntüler ile yüzleşme zamanı da gelecek.
Şuna da değinmek gerekiyor! Görüntüyü saklayıp yansımayı göstermeyi meslek edinen iki yüzlü aynalar var. Kendilerindeki pisliği saklayıp gül bahçelerine dadananlar var. Hani şu çokça ümitvar olduğumuz ama neticede fos çıkanlar... İşte bunlar tam o cinsten. Tıpkı aziz vatanımda terörle gencecik masum vatan evlatlarının gönüllerini bulandıranlar gibi. O aynalarda kırılacak hem de binbir parça olacak şekilde. Bakarken gözden görebilenlere, yansımaya takılmayıp gönüle inebilenlere selam olsun. Rabbim yolumuzu hakikati eylesin.
/Katre-i Baran
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder