Âfâktan enfüse
Burada duralım,güzel esiyor dediğim yerdeyim.
Belki de rüzgar bahane kendimi dinleme fırsatı bulduğum yerdeyim.
Hayatın debdebesinden sıyrılıp arada yapmak lazım böyle kaçamakları...
Ruhumuzu daraltan halleri bir düşünüp sigaya çekmeli ve iç muhasebe yapmalıyız diye geçiriyorum.
Bu düşünceler kafamda dönüp dururken bir taraftan da gelen geçen insanlara gözüm takılıyor.
Gayri ihtiyari bu insanların ruh halini çözümlemeye çalışırken buluyorum kendimi.
Gözümün gördüğü ve görmediği bunca insanı ortak paydada toplayan şey ise, her insan baş karakter dünya denilen bu hikayede.
Hepimiz bize verilen rolü en iyi biÇimde oynamakla mükellefiz.
Netice değil çabadır mühim olan.
Niyet hayır olursa akıbet de hayır olur inşallah.
Çabalarken de ruhun kimi zaman hata vereceğini hatırdan çıkarmamalı...
Kabına sığmadığı, sıkıldığı, daraldığı anlar olacak elbet.
Ruhu tadil edecek yollara başvurmalı.
Yalnız kalmak misal.
Yalnız kalmak kalbin de cilasıdır aynı zamanda.
Şairin de dediği gibi, yalnızlık bir yankıdır, bu yankının sesini duymaya çalışmalı.
Şüphesiz bu kaçamaktan sonra üzerimdeki hafiflik, yenilenmişlik hissi hanımeli kokusu kadar tatlı oluyor.
Ah benim hanımeli kokulu yalnızlığım...
KATRE-MİSAL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder