İçimizdeki İnciler -3- YOL

Selamun aleykum Hekimelik Yolu Okurları:

Yolcuların yolcusu yine aldı kalemi eline.
Bugün yazacağım yazıyı başta kendime ithaf olarak
Sonra sizlerin istifadesi için yazıyorum.
Madem burası bir yol ve bizler yolcuyuz,
Madem bu yollardan geçip gideceğiz
Yolumuzu çizelim öyleyse.
Yola çıkmak,
Yolda olmak ancak öyle güzelleşir çünkü.
Bazen hayat avuçlarımdan kum misali akıp giderken sorarım kendime:
"Nereye gidiyorum?"
Yola çıkmak, yolda yürümek,
Bazen yolda kalmak en çok yolun belliyse,
Yolun sonunda bir aydınlık varsa,
Yolun sonunu tahayyül edebileceksek anlamlı oluyor.
Milyarlarca yolcu geçip gitmiş şu dünya denen misafirhaneden.
Kimi yolun güzeline yürümüş,
Kimileri bataklıklarda sürünmüş.
Bazı yollar sümbül kokulu olmuş
Bazı yollar dikenli tel olmuş.
O halde mesele sadece yolcu olmak değilmiş.
Minik kum tanelerini durdurmak imkansız,
Öyleyse yürüyeceğimiz yolu seçelim.
Rabbim yoluna çevirelim pusulaları.
O gül kokan zatların yürüdüğü yollarda adım atabilmeye heveslenelim.
Öylece hatıralara karışmış bir yolcu olmayalım.
Bu yolu yürümeye niyet edelim.
Kendimizi örelim.
Bizden sonrakileri örelim tuğla tuğla.
Bu yolda başımıza gelecekleri mükafat bilelim.
Zorluğu imtihan kabul edelim.
Besmele getirip atıverelim ilk adımı.
Ümmetin yolunu yol belleyelim o halde.
Haydi BİSMİLLAHİRRAHMANIRRAHİM
Öyle ya,
Yol Açık, Yola Çık.
/Alem-i Batın