Her rengim ben.
Aynı zamanda hiçbir rengim.
Aralarına almazlar beni gökkuşağında
Sanırsın cümle alem küstür bana.
Öyle capcanlı doğa resimlerinde yerim yoktur benim.
Uçsuz bucaksız denizler de yer vermez bana.
Galiba sevinçle aram yok, onlar da haklı aslında.
Ölüm bir renk olsaydı, ben olurdum galiba.
Hayatımın en güzel zamanları
Resulullah(as)'ın gözüne yakıştırıldığım zamandır.
O'ndan gayrı da kimseye yakışmadığım muhakkaktır.
Eh, anladınız artık. Siyahım ben.
Korkutmak istemedim başta, nezaketen.
Zira ölüm nasıl sevimsizse
Beni de sevmez çoğu ölümlü nefis, nefise.
Misal hiç gördünüz mü
En mutlu gününde siyah giyen bir gelin?
Hatta kefen bile olmaz benden.
Ama ufak bir ayrıntı, doğarken de ben varım
Ölürken de...
Kaçamazsın ne kadar istesen de.
Yumuk gözlerle geldin şu dünyaya, ilk beni tanıdın.
Gözün açık gitmezsen dersin "Yine yakaladın."
Kabir de zifiri karanlık
Mü'mine sonrası aydınlık
Talibiz En Sevdiğin Kul'un Ümmeti Olarak
Ya Rab! Firdevsi isteriz ki yemyeşil
Akupak
Ama iyi ki siyah da var
Beyazın kıymetine kıymet katar.
Şimdi kapa gözlerini
Bak yine buldun beni.
/Leylunehar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder