Bismillahirrahmanirrahim
Meslek seçiminde nelere dikkat ediyoruz? Karakterimize uygunluğu mu? Gerçekten mutlu olabileceğimiz çalışma ortamını, muhatap olacağımız insanları mı? Düşünüyor muyuz bunları?
Peki size bundan daha önemli bir meslek seçim nedeni söylesem?
Dahiliye stajındayken sevdiğim bir hocam bahsetmişti, gelin birlikte kulak verelim:
“Burada bulunan hiç kimse hekimliği parası için yapabileceğini sanmasın. Zaten para için yapılabilecek bir iş değildir. Gün gelir de kıyaslarsanız ‘aldığım ücret nerede verdiğim hizmet nerede…’ Şimdiden söyleyeyim arkadaşlar, hiçbir zaman bunu karşılamayacak. Zamanınızdan, ruh sağlığınızdan, hayatınızdan fedakarlık edeceksiniz. Ve tüm bunların karşılığı aldığınız maaş olamaz. Ben inanıyorum ki bunların karşılığı ölümden sonraki hayatta. Buyuruluyor ya: ‘Kim de bir canı kurtarırsa bütün insanların hayatını kurtarmış gibi olur.’ (Maide/32) Böyle düşünülerek yapılabilir bu meslek. Hekimlik maddi karşılık beklemez. Ancak ve ancak bu mükafat için yapılır.”
Hocamın sözlerini tartıp düşündüm. Aslına bakarsanız yalnızca hekimlik değil birçok meslek böyle düşünülerek yapıldığında bizlere tarifsiz bir ferahlık, işimize de samimiyet katar.
Hizmet ettiğimiz her insanı, insanlığın kurtuluşunda birer basamak olarak görmek, onlarla aramızda sıcaklık doğurur. Bu ise toplumun en çok ihtiyacı olan şeylerden.
Hem demiyor mu ki İnsanlığın Öğretmeni Aleyhisselatuvesselam “İnsanların hayırlısı insanlara faydalı olandır.”(Buhari, Mağazi/35) Daha nasıl anlatılabilirdi. İnsanlara yardım et, faydan dokunsun ama bu seni insanların en hayırlısı yapsın. Subhanallah…
Bir kitapta da şöyle geçiyordu: "Çevrendeki herhangi bir kimseye iyiliği hak ettiği için değil, sen güzel ahlakı ibadet gördüğün için iyi muamelede bulunmalısın." Bizler insanları sadece gözlemleyerek iyiliği kimin hak ettiğini de bilemeyiz zaten. Üzerimize düşen herkese iyi davranmak Sevgili Okur. Tüm yaratılmışlara güzel davranmak. Çünkü "Allah güzel davrananları sever." (Al-i İmran /134) Çünkü biz O'nun sevgisini istiyor, O'nun rızası için yaşıyoruz.
Çoğumuz yeri geldikçe hem hizmet veren hem de hizmet alan konumunda bulunuyoruz. Hizmet verenin de hizmet alan üstünde hakkı yok mudur peki? Vardır muhakkak. Yolculukta yanımızda oturanda hakkımız var da bu insanlarda olmaz mı?
Hizmet eden ne mi ister? Bi' sıcak tebessüm ister, gönlünün alındığı bir dua yeter mesela ona... Anlaşılmak ister, meramını anlatırken teyze amca gibi sözcüklerle samimi hitap etmek ister, bir çocuğun gülüşünü görmek ister bazen de, insanlara hizmet için orada olduğunun bilinmesini ister. Bunlar hepimize yeterdi Sevgili Okur. Ama biz insanoğlu nasıl bu duruma geldik. Hala şaşarım.
Günümüzde maalesef çok sık duyduğumuz darp haberleri, savrulan küfürler, hakaretler tehditler, kırılan pencereler kapılar… Tüm bunlar toplumu iyice tahammülsüzleştirdi. Sabrımızı tüketti. En küçük bir sözde parlar olduk. Düşünmeden yaptık bunları, çevreden öğrendiklerimizi uyguladık. "Bunlar böyle para için her şeyi yapar, biraz bas damarına hemen nasıl da geliyor yola." Tanıdık geldi değil mi Sevgili Okur. Hepimiz duyduk maalesef. Bazımız doğru buldu bunları, kaba saba davranınca sözü dinlenir sandı. Görüyoruz ki hiç bir işe yaramadı. Aksine herkesi yıprattı. Bazımız ise düşündü Rabbinin emrettiği gibi "Hiç düşünmez misiniz akıl etmez misiniz ?"(Hud/51) Fıtrata çıktı yolu. Güzel davranmayı seçti.
Üstelik insanlar için değil, Rabbi için güzel davranacaktı. Dünyada insanlarla hep muhatap olacaktı. İnsanlar hep vardı. İnsan insana hep ihtiyaç duyardı. Bizler birbirimizin tamamlayıcılarıydık. Hani denilir ya: “Her şey, yaratılmışların en üstünü olan insan için... "
İnsanlar da insan içindir Sevgili Okur.
Birbirimize samimi tebessümle bakacağımız, güzel haberler duyacağımız günler pek yakın.
Yaradılanı Yaradandan ötürü sevdiğimiz o günlerde görüşmek duasıyla.
Velhamdulillah.
Merdümgiriz 🕊
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder