Çocuk, Allah Teâlâ’nın büyük bir nimeti ve ihsânıdır.
Her çocuk bir çiçektir. Çocuk masumdur, günahsızdır.
Çocuk bir süs, bir hazine, bir güzelliktir.
Şâirin diliyle:
“Kim demiş ki çocuk küçük bir şeydir,
Belki de çocuk en büyük şeydir”
Velhasıl çocuklarımızdan sorumluyuz!..
Yüce Allah'ın insana bahşettiği en büyük ve en faydalı nimetlerden biri evlattır. Müslüman bir anne ve baba, çocuklarının eğitiminden, terbiyesinden ve iyi bir şekilde yetiştirilmesinden sorumludur. Çocuk sahibi olmak çok büyük ve değerli bir sermayedir.
Peygamber Efendimiz aleyhisselam Hadis-i Şeriflerinde şöyle buyurmuştur:
“Hepiniz çobansınız ve mâiyetinizdeki sürüden mes’ulsünüz.”
“Hiçbir baba çocuğuna güzel terbiyeden daha üstün bir bağışta bulunmamıştır.”
“Çocuğun ismini ve terbiyesini güzel yapmak, ana ve babanın çocuğuna karşı olan görevlerindendir.”
“Çocuklarınıza ikram (ve ihsan) ediniz. Terbiyelerine çok dikkat ediniz. Onları güzel terbiye ediniz.”
“Çünkü onlar, Allah’ın size hediyesidir.”
“Yedi yaşındaki çocuklarınıza namazı emrediniz. On yaşına bastıkları halde kılmak istemezlerse onları cezalandırınız. Kız ve erkek çoçukların yataklarını ayırınız.”
"Çocuklarınızı şu üç güzel haslet üzere yetiştiriniz: Peygamber (aleyhisselam) sevgisi, O’nun Ehl-i Beyti’nin sevgisi ve Kur’an-ı Kerim (okuma) sevgisi.”
“Allahtan korkunuz ve adaletli olunuz.”
Anne ve babası tarafından iyi eğitilen ve yetiştirilen bir çocuk, hem yaşadıkları müddetçe hem de ölümlerinden sonra ebeveynine faydalı olacaktır. Yani ölmüş olan anne ve baba, çocuklarının dünyada yaptığı her iyi ve hayırlı işin bereketinden ahiret hayatında faydalanacaktır. Tersi de mümkün... Çocuklarının eğitimi hususunda tembellik eden, yetersiz kalan ve böylece de kural tanımaz ve suç işlemekten çekinmeyen biri olarak topluma katılmasına sebep olan anne ve babalar, ölmüş olsalar bile çocuklarının her hata ve suçunun sonuçlarından etkileneceklerdir. Çocuklarını iyi yetiştiren anne ve babaların öldükten sonra da sevap defteri kapanmaz.
Peygamber Efendimiz Aleyhisselam bir Hadis-i Şeriflerinde şöyle buyurmuştur:
“İnsanoğlu öldüğü zaman amel defteri kapanır. Ancak üç kimsenin (sevap defteri) kapanmaz. Sadaka-i cariye (cami, medrese, çeşme gibi kalıcı hayır eseri) bırakanlar. Hayırlı, faydalı ilim bırakanlar (dinî bir eser yazan veya İlmî icat ve keşif yapanlar). Anne ve babasına hayır duâ eden (salih ve hayırlı) bir çocuk bırakan.”
Ve Kur’an-ı Kerim de bizleri şöyle uyarmaktadır:
“Biliniz ki, mallarınız ve çocuklarınız imtihan sebebidir ve büyük mükafât Allah’ın katındadır.”
“Doğrusu mallarınız ve çocuklarınız sizin için bir imtihandır. Büyük mükafât ise Allah’ın yanındadır.”
“Ey iman edenler! Mallarınız ve çocuklarınız sizi Allah’ı anmaktan (zikretmekten) alıkoymasın. Kim bunu yaparsa, işte onlar ziyana uğrayanlardandır.”
Lokman (a.s.)’ın oğluna yaptığı nasihatlar Kur’an-ı Kerim’de şöyle anlatılmıştır:
“Lokman, oğluna öğüt vererek: Yavrucuğum! Allah’a ortak koşma! Doğrusu şirk, büyük bir zulümdür, demişti ,”
“(Lokman, öğütlerine devamla şöyle demişi ti:) Yavrucuğum! Yaptığın iş (iyilik ve kötülük), bir hardal tanesi ağırlığında bile olsa ve bu bir kayanın içinde veya göklerde yahut yerin derinliklerinde bulunsa, yine de Allah onu (senin karşına) getirir. Doğrusu Allah, en ince işleri görüp bilmektedir ve her şeyden haberdardır.”
“Yavrucuğum! Namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeye çalış, başına gelenlere sabret. Doğrusu bunlar azmedilmeye değer işlerdir.”
“Küçümseyerek insanlardan yüz çevirme ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme. Zira Allah, kendini beğenmiş övünüp duran kimseleri asla sevmez”
“Yürüyüşünde tabiî ol,sesini alçalt. Unutma ki, seslerin en çirkini merkeplerin sesidir.”
Bize düşen; geleceğimizin teminatı olan çocuklarımıza sevgiyle yaklaşmak, onlara örnek davranışlar sergilemek ve onlara karşı görevlerimizi mükemmel bir şekilde yerine getirmektir. Çocuklara iyi davranmak, onları sevmek, onlara karşı şefkat ve merhamet göstermek İslâm dininin emirlerindendir.
Ve ayrıca çocukların terbiye edilmesinde ve onlara yön vermede tesirli olan unsurların başında şunlar gelir:
1- Aileler,
2- Okullar,
3- Basın-Yayın,
4- Toplum, çevre; toplumda geçerli olan âdet ve gelenekler.
Bu unsurların hepsi de müspet olmalıdır.
ÇOCUKLARA KARŞI GÖREVLERİMİZ
A- Çocuk Doğmadan Önce Yapılacak Görevler:
1- Evlenirken dindar ve ahlâklı bir eş seçmek.
2- Nişanlanma ve evlenme törenlerinin haramlardan uzak ve İslâmî hükümlere uygun olması.
3- Çocuk ana rahmindeyken, annesinin helâl gıdalarla ve sağlık şartlarına uygun bir şekilde beslenmesi.
B- Çocuk Doğduktan Sonra Yapılacak Görevler:
1-Çocuğa, Müslümana yakışan güzel bir isim koymak
2- Sadaka vermek.
3- Doğan çocuk kız olsun, erkek olsun Allah’ın verdiği bir emanet olarak hoş karşılamak..
4- Çocuğu helâl süt ve gıdalarla beslemek.
5- Çocuğun talim ve terbiyesini güzel yapmak:
a- Okuma yazma öğretmek, b- Atıcılığı, yani harp sanatını öğretmek, c- Yüzücülüğü öğretmek, d- Biniciliği öğretmek.
6- Namaz kılmaya ve oruç tutmaya alıştırmak.
7- Çocuğu kötülüklerden ve zararlı alışkanlıklardan korumak:
a- Alkol ve sigaradan korumak, b- Uyuşturucu maddelerden korumak. c-Müstehcenlikten korumak, d- Zararlı yayınlardan korumak, e- Kötü arkadaş çevresinden korumak, f- Kumar ve şans oyunlarından korumak.
8- Millî ve manevi değerlere uygun tarzda yetiştirmek.
9- Vakti gelince evlendirmek. Eş olacak kimselerde kısaca şu özellikler bulunmalıdır:
a- Dinine bağlı iyi bir Müslüman olması, b- Asil ve temiz bir âileden olması, c- Namaz, oruç gibi farz olan ibadetlerini yerine getirip, haramlardan uzak olan bir kimse olması.
d- Tahsil ve terbiyesinin iyi olması, e- Sözü -özü doğru; ahlâkı iyi, güvenilir bir kimse olması.
Aile yuvası İslâmiyet’in emirlerine uygun bir şekilde kurulursa, dünya ve âhiret saâdetine vesile olur. Çocuklarının saâdetini isteyen ebeveyn, bu görevleri en iyi şekilde yerine getirmelidir.
/Asfa Akmer
Kaynakça:
-Diyanet Aylık Dergisi (1998)
-Hadislerden Seçmeler
-Diyanet Kuran'ı Kerim Meali
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder