Selam güzel insanlar.
Arayı açtığımız için özür dileriz lakin öğrencilik hayatı öyle bir dönem ki…
Belki hayatın daha sonraki evreleri daha yoğun ama bu dönemde
sorumluluklarımızla henüz adamakıllı baş etmeyi bilmediğimizden
çoğumuz bocalayabiliyoruz.
sorumluluklarımızla henüz adamakıllı baş etmeyi bilmediğimizden
çoğumuz bocalayabiliyoruz.
Mazur görün boynu bükük yazarlarımızı.
Bu sefer de hemen hemen aynı hayat şartlarını yaşadığımız insanlara
seslenmek istedik. Yalnız değilsin, bak bununla böyle başa çıktım, bununla
böyle başa çıkamadım…
seslenmek istedik. Yalnız değilsin, bak bununla böyle başa çıktım, bununla
böyle başa çıkamadım…
Damda tutunmaya çalıştım,bazen damdan düştüm; kalktım, bazen yerlerde
uzun süre debelendim.
uzun süre debelendim.
Ama niyetime “Rabbimin rızası” demiştim ya ben.
Böylece O’nun yardımıyla, O’nun hatrına kalkmaya gayret ettim.
Seni en iyi ben anlarım kardeşim dedik.
Ve sizlere mektuplar yazarak sizi kendi hayat penceremizin arkasına davet ettik.
Buyrun burdan bakın kendi hayatınıza.
Düşünelim beraberce, bu gidiş nereye?
-HEKİMELİK YOLU Ailesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder