Kariyere Dair -3- CANIM BENİM, CANIM BENİM!

Selamün aleyküm saygı değer Hekimelik Yolu okuyucuları ;

Halinizin vaktinizin yerinde olmasını ümit ediyorum. Rabbimden güzellikler diliyorum hepimizin adına.

Sizinle hayaller alemine ufak bir yolculuğa çıkalım. Hayal edelim ki karşımızda hiç tanımadığımız birisi duruyor. Bize alengirli bir şişe içerisinde, fokurtuları yeni dinmiş bir iksir uzatıyor. Bu iksiri içersen diye başlıyor ve vaatlerini sıralıyor; ilk vaadi insanların zihinlerini inşa edebilmemiz olsun.

İkincisi hep genç kalacak olmamız olabilir. Diğeri hayat enerjimizin sürekliliği olsun. Vaatleri çoğaltabiliriz. Biliyoruz ki gerçek hayatta asla böyle bir iksirle karşılaşmayacağız. Ama  hayatta öyle bir müessese var ki bize bu özellikleri az ya da çok ama muhakkak kazandıracak. Bu kutsal müessese "Öğretmenlik"tir. 

Zihinler inşa edebileceğiz çünkü gençlik bizim elimizdedir. Hep genç kalacağız çünkü ruhumuz hep gençlerledir. Berrak zihinler, sevgi dolu yürekler, dikkatini üzerimize kenetlemiş ışıl ışıl bakışlar bizimleyken hayat enerjimizin de tükenmesi söz konusu olamayacaktır. 

Ben de bu güzelliklerden nasiplenmek, öğretmenler kervanına katılmak için niyetimi aldım. Bundan üç sene kadar önce Eğitim Fakültesine "İlköğretim Matematik Öğretmeni" adayı olarak girdim. 

Şimdi ise son sınıfa henüz geçmiş bir öğretmen adayı olarak tecrübelerimi ve geleceğe dair (inşallah) planlarımı sizlerle paylaşmak istiyorum. 

Fakülteye başladığımda ne bölümün ne öğretmenliğin güzelliğinin farkında değildim. Farkındalığım özel ders verme sürecim ile başlamış oldu diyebilirim. Öğretmenden çok abla olarak yaklaşmış olsam da öğrencilerime; birinin hayatına bir şey katmanın, gözlerindeki ışıltının sebebi olmanın tadı gerçekten çok başkaymış bunu anladım. Üç sene içerisinde farklı farklı yaş gruplarından öğrencilerim oldu; her yaş grubunun farklı bir özelliği var. Bu özelliklerin farkına varıp dersi buna göre anlatmalı, öğrencilerin özelliklerini dikkate almalıyız. Her yiğidin bir yoğurt yiyişi var derler, o stili doğru seçmek belki de meselenin en önemli kısmını oluşturuyor. Ama mesele sadece ders anlatmaktan ve ders anlatma stilinden ibaret değil, öğretmen öğrenci için bir duruş, bir görüş ve bir hayatı temsil ediyor. Öğrenci için (özellikle ilköğretim düzeyi)  alınacak bir rol modelsiniz. Fenni ilimler ve sosyal ilimler bu noktada iç içe geçiyor ve öğretmenin her anlamda donanımlı bir birey olması gerekiyor. Burada Doğan Cüceloğlu'na atıfta bulunarak öğretmen olmak hakikaten bir cana dokunmak, hatta "cana dokunma sanatı" desem yanlış olmaz. 

Tecrübelerimi genel itibariyle özetlemeye çalıştım. Bu yazıyı yazmak için beni güdüleyen esas kısma geçmek istiyorum: öğretmenliğe son viraj olan KPSS süreci ( Burada şuna açıklık getirmekte fayda var, KPSS sınavından alacağımız iyi puan bize devlet tarafından iş imkanı sunuyor lakin geçim için tek yol bu değil. Benim öncelikli hedefim KPSS olsa da herkesin hedefi nerede bulunmak istediğine göre değişebilir.) senelerdir beni oldukça ürküten bir sınavdı. Hayatımla ilgili neredeyse tüm kararlar buna bağlıydı. KPSS benim için bir düğümdü ve ben ancak bu düğümü çözersem istediklerimi elde edecek ve mutlu olacaktım. Belki ömrümün en güzel yıllarından birini bu hissin gölgesinde yaşayacaktım. Covid-19 bizler için bir müsibet oldu fakat biz elimizdeki en büyük nimetin yani zamanın kıymetini daha iyi kavramış olduk. Sanıyorum ben de bu fırsat ile zihin dünyamı değiştirmeye başladım. Belki sınava girmek dahi nasip olmayacak, belki sınav benim için hayırlı bir başlangıç olmayacak. Bu yüzden elimden geldiğince çalışmaya niyet edip; hayırlısını Allah'tan istemeyi kendime daha sık telkin ediyorum. “Hiç ölmeyecek gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalış” hadis-i şerifi ışığında kendime yol haritası çizip, dünya ve ahiret dengemi korumayı gaye edineceğim. Yani sınav stresini hayatımın odağından çıkarıp bunun yerine gayreti koyacağım. Hayatın ne getireceğini düşünmek yerine elimdeki fırsatları en güzel şekilde değerlendirmeye çalışarak işe başlamalıyım. 

En güzel öğretmen Hz. Muhammed (s.a.v)'in izinden gitmek duasıyla, hayırla kalın.

/Bir Bibliyofil